W co się bawić?

SPOSÓB NA NUDĘ

 

JAK MOŻEMY BAWIĆ SIĘ W DOMU?

            Zabawa z dzieckiem w domu bywa wyzwaniem. Jak sprostać wymaganiom dziecka, które szybko się nudzi? Podpowiadamy, co robić gdy jest nudno.

            Zabawa służy nie tylko rozrywce, lecz także rozwojowi emocjonalnemu, społecznemu, intelektualnemu, doskonaleniu procesów myślowych i zdolności rozwiązywania problemów. Dzięki aktywnemu działaniu i samodzielnym próbom rozwiązania napotykanych w zabawie problemów, dzieci uczą się o wiele więcej niż poprzez zorganizowane zajęcia i bierne słuchanie przekazywanych im treści.

            Przy doborze rodzaju zabawy, należy upewnić się, że dziecko rozumie w jaki sposób będziemy się bawić inaczej z powodu niezrozumienia zasad gry poczuje się zniechęcone i cała zabawa szybko się skończy. Czasem wystarczy tylko uprościć zasady gry.

            Proponujemy wrócić do zabaw znanych lecz trochę zapomnianych. Mają one pozytywny wpływ na ogólny rozwój dzieci gdyż kształtują ich wyobraźnię, kreatywność, uczą wytrwałości, współdziałania według ustalonych reguł lub ćwiczą analizę i syntezę wzrokowo – słuchową. Najważniejszą zaletą tych zabaw jest tworzenie bliskich relacji, rodzic może zaobserwować z czym dziecko sobie radzi a w jakiej sferze trzeba mu pomóc. Zauważa też zainteresowania i zdolności dziecka.

 

Propozycje zabaw

Świat zmysłów

  • Czy wiesz co jesz

Zabawa polegająca na angażowaniu zmysłów węchu i smaku.

Kroimy różne warzywa i owoce, przygotowujemy szalik do przewiązania oczu oraz dwa widelce. Jedna z osób zasłania oczy, a druga karmi ją przygotowanymi wcześniej produktami. Osoba z zakrytymi oczami ma za zadanie rozpoznać po smaku oraz zapachu, jaki produkt próbuje.

Jest to również sposób na  przekonanie dzieci do jedzenia niektórych warzyw. Zabawa ta  ćwiczy uważność i koncentrację.

  • Zaczarowane pudełko

Wariant 1: W pudełku wycinamy niewielka dziurę, taką by dziecko swobodnie mogło włożyć do środka rękę. Prosimy, by bez patrzenia, jedynie za pomocą dotyku rozpoznał, co jest ukryte w środku. Możemy włożyć do skrzyni zabawki oraz przedmioty codziennego użytku, najlepiej takie o różnej fakturze, miękkości i kształcie.

Wariant 2: Dziecko wkłada rękę do woreczka i wybiera jeden przedmiot. Następnie stara się go scharakteryzować „jest gładki, szorstki, okrągły, spiczasty, metalowy, plastikowy, pluszowy itp.”. Opisywanie służy rodzicowi do zgadywania, o jakim przedmiocie mowa. Można celowo podawać nieprawidłową opowiedz, aby dziecko szukało więcej naprowadzających określeń.

  • Grzechotki do pary

Do nieprzezroczystych buteleczek np. po jogurtach lub innych pojemników wsypujemy różnej wielkości ziarenka i przedmioty, np. kasza manna, kasza gryczana, ciecierzyca, śrubki, guziki. Tworzymy z każdego rodzaju po dwa pojemniczki. Zabawa polega na dobraniu ich w pary czyli szukamy tych, które przy potrząsaniu brzmią tak samo,

Dzieci za wskazówkę mają jedynie odgłos powstający przy potrząsaniu pojemników.

  • Czy znasz to miejsce

Zabawa rozwijająca wyobraźnię przestrzenną przez dotyk. Zasłaniamy dziecku oczy i prowadzi je w dowolne miejsce w mieszkaniu. Dziecko bada to miejsce rękoma, tak długo jak tego potrzebuje. Gdy jest już gotowe, wracamy z powrotem do punktu wyjścia i odsłaniamy oczy. Zadaniem dziecka jest wskazać miejsce, które badało.

 

Zabaw rozwijających logiczne myślenie i wyobraźnię

  • Kalambury 

W tej zabawie za pomocą gestów musimy pokazać np. tytuł bajki, postać z bajki, czynność, zwierzątko.

  • Szukanie skarbu z mapą

Przygotowujemy mapę mieszkania, pokoju (można zrobić to wcześniej z dzieckiem) i zaznaczamy na niej miejsce ukrycia jakiegoś skarbu. Dziecko posługując się mapą musi  odnaleźć skarb. Nagrodą może być schowana przy skarbie informacja np. wybierz bajkę, która Ci poczytam, albo zagramy w twoją ulubiona grę.

  • Zagadki - o czym myślę

Opowiadamy dziecku o czymś nie podając definicji i prosimy, by zgadło, o czym mowa. Przykładowo mówimy "myślę o zwierzęciu, które ma cztery łapy, lubi obgryzać kości i głośno szczeka" albo "myślę o czymś, co jest zrobione z drewna, może być w różnych kolorach i jest potrzebne do rysowania". Stopień trudności przekazywanej treści zależy od wieku dziecka.

  • Gra w słowa

Mówimy dziecku jakieś słowo a ono ma podać inne, które się z nim kojarzą np. rodzic podaję hasło pies - dziecko odpowiada buda, kość, smycz. Hasła na przemian podają rodzic i dziecko. Można na kartce zaznaczać ilość podawanych określeń. Kto poda ich najwięcej wygrywa.

  • Podaj dalej

Zabawa polega na przekazywaniu informacji poprzez wykonanie rysunku na plecach dziecka np. kółko, słonko. Dziecko powinno  starać się powtórzyć ten sam rysunek na plecach rodzica. Jeśli jest więcej uczestników to na plecach kolejnej osoby. Ostatnia osoba jest odbiorcą informacji i ogłasza, co do niej dotarło. Naturalnie pojawiają się tutaj liczne różnice, ważne jest jednak wspólne przeżywanie i kontakt w zabawie.

  • Domowe memory

Pod pojemniki np. z twarożków umieszczamy różne materiały, przy czym zawsze dwa powinny mieć tę samą zawartość np. watę, kulki papierowe, guziki itp. Wszystkie pojemniki układamy na stole w  2 równych rzędach, ale pomieszane. Za każdym razem można podnosić dwa z nich z różnych rzędów. Jeśli zostanie odnaleziona para, uczestnik układa je obok siebie w formie wieży. Najwyższa wieża wskazuje kto jest zwycięzcą.

  • Labirynty

Świetnym ćwiczeniem logicznego myślenia jest szukanie drogi w labiryncie - możemy wydrukować dziecku gotową kartę pracy lub narysować ją sami.

 

Zabawy plastyczne

  • Cudaczek

Przygotujmy do zabawy guziki, tasiemki, kolorowy papier, rolki po papierze toaletowym, gazety oraz klej.  Dzieci mają olbrzymią wyobraźnię i z wyżej wymienionych rzeczy będą w stanie stworzyć przeróżne cuda. Z rolki po papierze toaletowym, folii aluminiowej i kolorowego papieru (kolorowych gazet) jesteśmy w stanie wyczarować z dzieckiem niezwykłe stworki.

  • Domowy teatrzyk

Wybieramy ulubioną bajkę. Pacynki możemy stworzyć ze skarpet, a do ich ozdobienia wykorzystać różne guziki, tasiemki czy patyczki. Sceną teatru zostanie pudełko po butach, a dziecko będzie reżyserem spektaklu. Następnie ustalamy wspólnie role i odgrywamy przedstawienie. Na takie przedstawienie możemy zaprosić dziadków lub znajomych z dziećmi.

  • Korale z makaronu

Przygotowujemy nitkę oraz makaron -  rurki. Dziecko nawleka na nitkę makaron, tworząc korale i bransoletki. Korale można pomalować farbami i polakierować.

  • Ramka na zdjęcia

Przygotowujemy ramkę z kartonu i klej. Dziecko wykleja ramkę różnego kształtu makaronami maluje farbami. Na koniec lakierujemy ramkę wkładamy zdjęcie i wieszamy na ścianie. Może to być ramka na namalowany przez dziecko obrazek, zasuszone liście i inne pomysły.

Ramkę można wykleić różnymi kaszami i nasionami używanymi w kuchni. np. posmarowaną klejem ramkę obsypujemy kaszą lup płatkami owsianymi a następnie zdobimy pestkami słonecznika. Taka ramka również będzie bardzo dekoracyjna.

  • Dżdżownica

Wykorzystamy rolki po papierze toaletowym. Przygotowujemy dziecku projekt dżdżownicy,  wskazując w jakich kolorach będą jej segmenty.  Chodzi o to aby stworzyć określona sekwencje np. - żółta, zielona, zielona, czerwona-. Ustalamy z ilu takich części będzie składać się jego dżdżownica i dziecko farbami maluje odpowiednią ilość rolek. Według własnego pomysłu ozdabia głowę dżdżownicy. Następnie według podanej sekwencji nawleka rolki na sznurek. Dżdżownica może być ścienną dekoracją pokoju dziecka.

 

Proponujemy także popularną zabawę Pomidor rozwija ona wyobraźnię i poczucie humoru

Jedna osoba zadaje pytania uczestnikom zabawy - każdemu po kolei, a odpowiedzią może być wyłącznie słowo POMIDOR. Pytania mogą być bardzo różne i zabawne. Jeśli osoba odpowiadająca zacznie się śmiać, wówczas oddaje fant (jakąś rzecz np. skarpetką, kapeć). Na koniec zabawy trzeba odkupić fanty poprzez wykonanie ustalonego przez uczestników zadania, np. skakanie na jednej nodze.

 

Życzymy miłej zabawy.